Κυριακή 16 Νοεμβρίου 2008

Οι Νέοι Τρείς Ιεράρχες-Ιαματικοί του 20ου αιώνα - Νο 3


" Δεν το άντεξα αυτό και όταν ήρθε η ώρα να κλειδώσουν τις πόρτες και ορίστηκε η τρομερή εκείνη μέρα, ήμουν ακλόνητος στην απόφαση μου να κάνω την τελευταία λειτουργία και ύστερα, όταν θα έρθουν οι εχθροί του Κυρίου, να κλειδώσω τις πόρτες της εκκλησίας, να στοιβάξω στή μέση της εκκλησίας τις μεγαλύτερες ξύλινες εικόνες, ν΄ανέβω πάνω με την αρχιερατική στολή, να ρίξω πετρέλαιο, να ανάψω φωτιά και να αυτοπυρποληθώ. Δεν μπορούσα να βλέπω πως θα γκρεμίζεται ο ναός. Μού ήταν ανυπόφορο να μείνω ζωντανός και να υπομείνω τη φρίκη της βεβήλωσης και της κατεδάφισης του ναού. Νόμιζα πως αν καώ ζωντανός οι εχθροί της Εκκλησίας θα τρόμαζαν και θα σταματούσαν το γκρέμισμα των ναών, που με τόση διαβολική δύναμη προχωρούσε σ΄όλη τη Ρωσία. Ο Θεός όμως δεν ήθελε να πεθάνω στην αρχή ακόμη της αρχιερατικής μου αποστολής και Θεού θέλοντος το γκρέμισμα της εκκλησίας αναβλήθηκε για κάποιο διάστημα. Ενώ εμένα με συνέλαβαν πάλι την ίδια κιόλας μέρα"

1 σχόλιο:

Νηφάλια Μέθη είπε...

την ευχη του να χουμε..
να μας φωτιζει!